شب های سرگشتگی

عاشقی درد بدی بی که وَ جونم اُفتااسم تو روزم و شو ورد زبونم افتاتش عشقت منه لارُم مونه جوش آوردهمث اوو مونده ی پَس سد که خروش آوردهمثه دالوی کَری کهِ کُر سربازش مُردخبرش هوش وَ دل غم زده ی دالو بُردخب شب های سرگشتگی...

مردم در این جا هم صدا بودن نمی دانند
در درد ها هم پا به پا بودن نمی دانند

باید خیانت کرد تا دیوانه ات باشند
اینجا بهایِ با وفا بودن نمی دانند

باید دروغی گفت تا مهری ببینی هم
دیگر بهایِ بی ریا بودن نمی دانند

باید دو رویی کرد و هی زیر آب شان را زد
مردم غریب و آشنا بودن نمی دانند

رسمِ بدی افتاده هم مابین این مردم
رسمِ وفا و با حیا بودن نمی دانند
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

خواب چشمامو گرفتی رفتیتا شبا گریه و هق هق بکنمببرم سر بغلِ زانو هامبا همهِ خاطره ها دق بکنمخواستی تا منو دیوونه کنیعاشقم کردی و رفتی تنهاموندمو یک دل دیوونه ی توبی تو باید چه کنم با غم هادردمو آینه ها شب های سرگشتگی...

شدی دور از دلم رفتی ندیدینمی فهمی هنوزم چِش به راتمهنوزم تا یکی میگهِ کجاییبهش میگم هنوزم پا به پاتمنمِ بارون که می بارهِ دو چشمامنمی تونهِ نبودت رو ببینهکسی کهِ غصه دارهِ از جداییهمون بهتر که تنهایی شب های سرگشتگی...

در نبودت غصه با خود خنده ها را برده است
سر کنارِ زانو ام با حال شیدا برده است

مثل معتادی که هر شب در پِیِ جنسش رَوَد
این دلم با خاطرت ما را کجا ها برده است

شدت اندوه بی پایان عشق و عاشقی
با دلی پر غصه ما را هم به صحرا برده است

عشق بازی مثل یک دریای مواج است تو
ناخدایی کن که دل کشتی به دریا برده است

در جوابِ این سوالم هر که کردهِ عاشقی
مانده ام کهِ لذتی از عشق آیا برده است؟
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

زلف شلالِ خوته دم باد دِیتا بزنم سر وَ جنون سی تو بازمثل کلو گشتمه سی زلفلتکم بکن ایی پهللته سی مو وازگپ گَپَل ایی مردمه دینت نکنمردمه ایی ایل وَ دینِ گَپنتا بزنن بُر تونه بُی قلب موبُی مو وُ عشقِ تو شب های سرگشتگی...

امشو مو که با یارُماز عشق، دلم شادهبا یار دلم امشواز دست غم آزادهمی خندیو مو با تواز خنده ی تو مستُماز عشق دلم لبریزدستِ تونهِ توو دستُماز طرز نگام امشومردُم همه می خوننامشو که تو همرامیحالِ مونهِ می شب های سرگشتگی...

امشو همشون شادن
ایی مردمه آبادی
سی جشن دو تاییمون
بُی رقصن و بُی شادی

امشو که حنا بَندِن
کِل پشت کِلُ بی غم
دسمال وَ دهسلشون
دهسِ مو وُ تو بُی هم

بُی تیر پرون امشو
حالِ دل بُم شاده
خشتر وَ دلِ بومم
دامهِ وَ غم آزاده

بُی شادی و بُی شوریم
امشو چه شویی داریم
بُی ساز و دُهُل امشو
تا صبح دَ بیداریم

امشو کُت و شلوارم
ست رنگ لباست بو
دهسلته بنهِ دهسُم
بُی خنده حواست بو

امشو شُوِ دومادی
امشو شُوِ دلشادی
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده
 

شب های سرگشتگی...

سی تو هَمش رهیله ایپای دلتا برسی دردمه درمون کنیتا که دراری مونه مِن انتظارمرهم ایی قلب پریشون کنیمثل یه دالوی نخش حال و بدمنتظرم تا که طبیبی بیاتومه بگیری تو بِی او دهسلتسی مونه او دهسله تو چی دوادهس شب های سرگشتگی...

میون عشق بازیمونتو بودی کهِ کم آوُردیشکستی قلبمو یک شبصدایِ خندمو بُردیمنی که عاشقت بودمشدم دستِ تو آوارهچه دردی می کِشهِ قلبمکه دستِ تو در آزارهگرفتی دستشو توو دستهمون کهِ عشقمو پاشیدمنو تا دید دلگیر شب های سرگشتگی...